Pekel & Bint
7 februari 2007 – Recensie door Annet Bremen
Aan de andere kant van de heg woont een prins. En een prins moet een prinses, zo is de heersende opinie. Maar wat gebeurt er als een prins liever voor altijd wil blijven spelen en de prinses er dan maar met een ander vandoor gaat? Door het gaatje in de heg laat ‘Edward Edward’ van Pekel&Bint gluren naar die ogenschijnlijk prinsheerlijke wereld. Een spannend verhaal vol geheimzinnige intriges, hard gelag en mooie taal.
“Edward Edward” klinkt het menigmaal aan het hof. De kleine prins pronkt met die dubbele naam, denkend dat het op zijn adellijke afkomst duidt. Maar wanneer zijn vader erachteraan kraait “en dat moet keuning weurde” wordt duidelijk dat Edward een meelijwekkend ventje is. Eigenlijk wil hij ook helemaal geen koning worden. Hij wenst dat op een dag een man in regenjas zich zal melden aan de poort, zich zal voorstellen als zijn vader en dat ze dan samen naar de HEMA zullen gaan…
Zo ‘Hollands normaal’ zal Edward nooit worden, maar een normale beste vriend vindt hij wel in zijn buurjongen Piers. Samen dansen, dichten, zingen ze onder het vrolijke mom van ‘wij tegen de rest’. Wanneer Koning Edward echter ruikt dat zijn zoon in de echte mensenwereld is geweest, wordt Piers zonder pardon weggestuurd en wordt een “generaal pardon voor het meisje” afgekondigd. Ofwel: er wordt een huwelijk geregeld tussen prins Edward en prinses Isabella. Het is het begin van machtspelletje na machtspelletje, moord na moord waar alle regels maar ook het einde zoek zijn.
Wellicht is het echte verhaal rondom Edward II van Engeland hierin nog te herkennen. Christopher Marlowe schreef er een toneelstuk over in 1593 en had waarschijnlijk nooit kunnen vermoeden dat al die gruweldaden, vuile politiek en verboden liefdes ooit bewerkt zouden worden tot een aangename 8+voorstelling. Het duo Gijsje Kooter (tekst) en Frans-Jan Snelders (regie) weet een spannend en ook vrolijk, grappig verhaal te vertellen; weinig poespas, maar zeker genoeg genot voor oog en oor.
Vijf acteurs spelen alle rollen. Ze zijn gehuld in lange zwierige groene jassen. Maar: hoe fraaier de jas, hoe hoger de rang. Moeiteloos wisselen ze van rol. Prachtig is de mannelijke acteur (Job Raaijmakers) die ‘Keuningin Elleneur’ vertolkt met ware koninklijke kak: één hand in de zij, de andere opgehouden en slapjes bungelend. Het enthousiaste speelplezier is er van af te zien als hij daarna plots transformeert in de beul met grootste grimassen en een zwaar plat accent.
Maar dat is het niet het enige wat er aan taal te genieten valt. Kooter is er in geslaagd van een van origine zwaar verhaal te vangen in woorden en zinnen die mooi zijn in hun eenvoud. Iets als “Ik wil gewoon zijn wie ik ben” en “Jij hebt mijn dromen kapotgemaakt voordat ze begonnen zijn” blijft nazingen.
Ook de beelden zorgen ervoor dat de aandacht erbij blijft. De moorden worden bijna zacht weergegeven door puur met wat licht en geluid te werken of door eenvoudig het hoofddeksel van de betreffende persoon te laten vallen. Die eenvoud is echter wel een kunst.
De kinderen in de zaal kijken gespannen toe wanneer het verhaal direct aan hen wordt verteld of wanneer directe vragen worden gesteld.
Maar soms klinkt zacht een aarzelend kinderstemmetje: “Mama, wat zeggen ze allemaal?” De aankondiging van deze voorstelling als ‘muzikaal verhaal’ is namelijk minder goed gekozen. Dat muzikale komt vooral neer op liedjes zingen, en dan helaas Engelstalige. Genoeg kinderen stelden de bewuste vraag en legden zo de enige zwakke plek bloot. Want verder hingen ze aan de lippen van Edward Edward en zijn gezelschap. Daarna gingen ze misschien doen wat hij niet meer mocht. En na het zien van deze fijne kindervoorstelling zal menig volwassene denken: ‘Waarom kunnen we niet voor altijd blijven spelen?’
Pekel & Bint doet met ‘Edward Edward’ gedurende deze maand nog enkele zalen aan. De speellijst is te vinden op www.totslot.nl
Gezien:
‘Edward Edward’, Pekel & Bint
4 februari, Toneelschuur Haarlem
© TheaterCentraal.nl – www.theatercentraal.nl
terug naar titels of naar het fragment Er staat al dagen een meisje in de tuin