Amerika

2. 
[Lucas met koffer].

LUCAS
In Amerika is alles precies zoals je je had voorgesteld dat het was. Zoals iedereen je altijd verteld heeft dat het was. Dit is mij verteld. Ikzelf ben er nog nooit geweest. Koop je bijvoorbeeld tandpasta in Amerika, dan zijn de tubes heel groot, kan de hele straat zijn tanden poetsen. Precies zoals je je had voorgesteld bij zo'n groot land als Amerika. Krijg je grote honger in Amerika en bestel je een pizza, bestel dan geen grote, zo groot als je ogen want je krijgt dan pizza voor een weeshuis in Amerika. Bestel een kleine want die valt al aan weerskanten over de rand van je Amerikaanse bord. En zo veel kosten als dat het groot is, doet het niet. Dat is dan weer het gekke van Amerika. Bestel je in Amerika iets te drinken, krijg je sowieso een liter. En kun je je beker ook nog eens rustig én gratis laten bijvullen tot je opstijgt van het koolzuur. Ik ga naar Amerika. Mijn leven is begonnen. Als ik ‘s morgens mijn sokken aantrek, denk ik aan haar. Toen ik vanmorgen mijn sokken aantrok, dacht ik aan haar. Ik lijk wel gek maar ik maak het af ook. Heb geen idee wat me te wachten staat. Alleen van horen zeggen. Wc-rollen daar, groot als keukenrollen hier. Zúlke flessen champagne. Hot dogs, zúkke worsten d'r in. En zo is dat met alles. Dat je zegt: Niet voor te stellen zo groot en dan toch weer precies zoals je je had voorgesteld dat het was. Typisch Amerika schijnt dat te zijn.


© 1997, Gijsje Kooter


terug naar vorige
terug naar toneelwerk